کوانتین بلیک – آدم‌های کج وکوله و ماشین‌های قراضه
«تنها راه شکوفایی در این است که همواره طراحی کنید. به آثاری که هنرمندان بزرگ خلق می‌کنند دقت کنید، اما زیاد از آن‌ها تأثیر نگیرید. با طراحی زیاد، آن‌چه باید در این زمینه به دست بیاورید، به دست خواهید آورد.»
این را یکی از بزرگ‌ترین تصویرگران دنیا می‌گوید؛ کسی که کارهایش الگوی بسیاری از همکارانش شد.
در کتاب‌هایی که برای کودکان و نوجوانان نوشته می‌شود و شاید بهتر است بگوییم در کتاب‌هایی برای تمام سنین، وقتی کار تصویرسازی دارد، اهمیت تصویر به اندازه‌ی متن است. به‌همین‌خاطر، تصویرسازی شاخه‌ی مستقلی در هنر به‌حساب می‌آید و افرادی به‌صورت حرفه‌ای و تخصصی به این کار مشغول‌اند. هرچه‌قدر تصویرسازی به متن وفادارتر باشد و بهتر بتواند فضای داستان را به بیننده نشان دهد، ارزش بیش‌تری دارد و هنر تصویرگر بیش‌تر نمایان می‌شود.
یکی از بزرگ‌ترین تصویرگرانی که آثارش به یاد شمار زیادی از کودکان و حتی بزرگسالان دنیا مانده، کوئنتین بلیک است. او تصویرسازی را از زمانی که یادش می‌آید شروع کرد و استعدادش را از همان کودکی نشان داد. کوئنتین کوچک، قلمش را رها نمی‌کرد و توانست در نوجوانی آثارش را علاوه بر مجله‌های مدرسه، در مجله‌ی مشهور «پانچ» هم منتشر کند. پانچ مجله‌ای است که تصویرگران بسیاری به دنیا معرفی کرده. او از همان ابتدا عزمش را جزم کرد تا در آینده تصویرگر بزرگی شود.
خودش تعریف می‌کند برای کارهای ابتدایی‌اش دستمزد می‌گرفت، اما نمی‌دانست با آن پول چه‌کار کند، چون هنوز حساب بانکی نداشت! بلیک در آن زمان به‌طور منظم هفته‌ای دو کار برای مجله پانچ می‌کشید.
بلیک درباره‌ی شروع تصویرگری‌اش برای کتاب کودک می‌گوید: «نمی‌دانستم چه‌طور باید تصویرگری کتاب کودک را شروع کنم، با یکی از دوستانم به نام «جان یومان» صحبت کردم، او گفت که من یک کتاب می‌نویسم و تو تصویرگری کن، به همین راحتی! و این‌طور بود که اولین کتاب کودک را با نام «یک لیوان آب» تصویرسازی کردم. از آن سال به بعد او سالی سه تا شش یا هفت کتاب تصویرسازی کرده و حالا بعد از گذشت این همه سال، حدود ۳۰۰ کتاب دارد که در نوع خودش رکورد به‌شمار می‌آید.
کوئنتین بلیک به کشیدن آدم‌های کج و کوله، ماشین‌های قراضه و حیواناتی که خطوط شکسته و منحنی دارند، علاقه‌ی زیادی دارد، چرا که هم به جنس طراحی او نزدیک‌ترند و هم به نظر او طراحی ماشین قراضه خیلی بهتر از طراحی ماشین سالم است.
نکته‌ی مهم در زندگی بلیک آشنایی‌اش با نویسنده‌ی مشهور نروژی، «رولد دال» است. همکاری بلیک و رولد دال به خلق کتاب‌های خاطره‌انگیزی برای کودکان و نوجوانان سراسر دنیا منجر شد؛ کتاب‌های مشهوری مانند «چارلی و کارخانه شکلات‌سازی»، «چارلی و آسانسور شیشه‌ای»، «ماتیلدا»، «دنی قهرمان جهان» و «جیمز و هلوی غول‌پیکر».
همکاری رولد دال و کوئنتین بلیک از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ (زمانی که دال از دنیا رفت) ادامه داشت و یکی از موفق‌ترین نمونه‌های همکاری نویسنده و تصویرگر در تاریخ ادبیات کودکان به‌شمار می‌آید. دلیلش هم این بود که هم نوشته‌های رولد دال و هم تصویرسازی‌های بلیک حرف جدیدی برای گفتن داشتند، دلنشین بودند و از همه مهم‌تر، خیلی خوب کنار هم می‌نشستند.
کوانتین بلیک علاوه بر تصویرسازی برای کتاب‌ها، چندین کتاب نوشته که خودش هم آن‌ها را تصویرسازی کرده است؛ کتاب‌هایی مثل «دوچرخه‌سواری خانم آرمیتاژ». بلیک آن اوایل بیش‌تر سیاه و سفید تصویرسازی می‌کرد. اولین کتاب رنگی‌اش درباره‌ی مردی بود که با نواختن ویولن همه چیز را در دنیای اطرافش رنگی می‌کند. این کتاب شروع جدی تصویرسازی رنگی او بود.
می‌توان فهرست بلند بالایی از جایزه‌ها و افتخارات این تصویرگر تهیه کرد؛ او دو بار در سال‌های ۱۹۸۸ و ۲۰۰۵ نشان افتخار بریتانیا را به دلیل خدماتش به ادبیات کودک دریافت کرد. سال ۱۹۹۹ هم در یک نظرسنجی به‌عنوان بهترین تصویرگر ادبیات کودکان انتخاب شد. سال ۲۰۰۲ جایزه‌ی بزرگ هانس کریستین اندرسن به او تعلق گرفت و سال ۲۰۰۷ دولت فرانسه نشان شوالیه‌ی هنری را به او اهدا کرد.
سلام.وبسایت زیبایی دارید.دستتون درد نکنه