نوجوان استاد

خودنگاره رافائل

رنسانسی ها به ترکیب بندی مثلثی شکل در آثارشان توجه زیادی داشتند و اتفاقا معروف ترین و بهترین هنرمندان این دوره هم مانند سه راس مثلث بودند:میکل آنژ،لئوناردو و رافائل.

رافائل کمی از دو هنرمند دیگر تاثیر گرفت اما این راه خود بود و کشف مسیر مخصوص به خودش بود که او را شاخص کرد.مثلا بر خلاف لئوناردو،رافائل از رنگ های روشن تر استفاده می کرد و یا در نقاشی مکتب آتن پیکره های تنومند متاثر از میکل آنژ بود که به شیوه ی خود رافائل در فضای تصویر قرار گرفته بودند. بدون اغراق رافائل شاخص ترین نماینده ی مرحله ی اوج رنسانس است و هنوز که چند صد سال از خلق تابلوی مکتب آتن می گذرد این نقاشی دیواری که در کاخ واتیکان رم قرار دارد نقل مجلس منتقدان است و هرکس به نوبه ی خودش زمانی محو قدرت خالق آن می شود.

مسیر کاری رافائل را میتوانیم به سه بخش کلی تقسیم کنیم.اولین دوره به قول جیورجیو واساری نقاش ایتالیایی:سال های اولش در اومبریا(منطقه ای در مرکز ایتالیا) است، بعد از آن یک مدت پنج ساله که رافائل جذب شاخصه ی های سنتی فلورانس می شود و در نهایت دوره ی پرشور و فاتحانه ی۱۲ سال حضورش در رم که در همین دوران برای دو پاپ کار می کرد.

رافائل سانتسیو نزدیک به ۳۷ سال عمر کرد.خیلی زود به درجه ی استادی در کارش رسید هیچ وقت ازدواج نکرد و در جمعه ی قبل از عید پاک که به روایتی روز تولد خودش هم بود،از دنیا رفت.